Nog even terug naar het weekend van 31 juli en 1 augustus, want toen vond in Maastricht de IRONMAN 5051 en 70.3 plaats.
70.3 met 3 TTvW’ers
Zondag 1 augustus was de langste race van dit IM-weekend, een 70.3 met normaliter 1,9 km. zwemmen, 90 km. fietsen en 21,1 km. lopen. Ware het niet dat door de sterke stroming van de Maas, net als op zaterdag overigens, het zwemonderdeel werd vervangen door een run over 5,3 km.
Annedien Enter, Marcel ten Hove en Andy de Jong waren de atleten die deze editie aan de start stonden.
Andy de Jong
Persoonlijk verslag van Andy
Zondag 1 augustus stond al het hele jaar al rood omcirkeld in de agenda, IM70.3 Maastricht. De twijfel of het evenement wel zou kunnen doorgaan gaat toch ergens in je hoofd zitten, wat het toewerken naar zo’n doel erg lastig maakt. Daarnaast zijn er nauwelijks wedstrijden, waardoor je geen idee hebt waar je echt staat.
Door allerlei omstandigheden maak je dan toch niet de trainingsuren en krijg je niet de hardheid door wedstrijden die dan echt nodig hebt. Je maakt er in deze tijd toch beste ervan en je probeert vertrouwen te houden. Zeker toen het erop ging lijken dat dat er toch nog het e.e.a. door kon gaan.
Het testwedstrijdje met het team en de eerste competitie wedstrijd gingen niet helemaal volgens plan, maar hebben mij wel weer wat scherper gemaakt. De laatste weken merkte ik wel dat het steeds beter ging. Ondanks dat een halve triatlon wel heel wat anders is, kon ik met meer vertrouwen naar het Limburgse land afreizen.
Samen met Rianne ben ik dus op zaterdag naar Maastricht afgereisd voor de registratie en bike check-in en zondagochtend op tijd naar de wisselzone om de laatste zaakjes voorelkaar te maken en spullen klaar te zetten. Helaas was zaterdagmiddag besloten om het zwemonderdeel te cancellen vanwege de te sterke stroming van de Maas en werd het een Run-Bike-Run (5,3 – 90 – 21,1), maar in deze tijd mogen we al lang blij dat we weer kunnen racen.
Via een rolling start begon even na 9:15 uur de wedstrijd met de eerste run. Ik koos er voor om behoudend te starten, want het zou nog een lange dag worden. Met een mooi tempo kwam ik na een minuut of 22 weer terug in de wisselzone en na een redelijk vlotte wissel kon ik door met het fietsonderdeel. Om uit het centrum te komen moesten we over 2 stroken met cobbles. Op de eerste verloor ik een bidon en op de 2e viel het meeste van de voeding van de fiets. Tegenvaller, maar snel ervoor gekozen om niet te stoppen en door te gaan. Het fietsparcours ging over mooi glooiend en technisch eerste gedeelte met een aantal klimmen er in. Ik had een mooi tempo en ging ook goed berg-op. Bij een tweetal bochten was ik niet scherp en die miste ik ook. Zonder te vallen gelukkig, maar na de 2e misser moest ik ff wachten totdat een aantal atleten voorbij waren en kon ik ff bekomen en opnieuw focussen. Snel had ik weer een mooi tempo te pakken. Bij een laatste post het tempo laten zakken en gelukkig nog een bidon en 2 gels kunnen scoren. Het laatste deel terug naar Maastricht was het wel wind tegen en was er nog wat regen, dat maakte het wel zwaarder en ik moest allert blijven om geen foutjes te maken.
Eenmaal terug in Maastricht weer vlotjes de 2e wissel in. Fiets terug in het rek, snel het tasje met de loopschoenen gepakt. Hierin had ik ook weer wat eigen gels gedaan voor de 2e run. De eerste 2 km voelden nog goed aan en had ik een goed tempo, vergelijkbaar met de 1e run. Maar ik voelde ook al snel wat kramp in de bovenbenen, gebrek aan voeding? Tot aan km 10 kon ik dit tempo nog volhouden en daarna werd het wel overleven. De loopsnelheid ging op en neer en soms had ik het gevoel dat ik niet meer vooruit kwam en dan leek het wel weer te gaan. Het laatste stukje naar de finish ging ook nog iets op en een sprintje zat er ook niet meer in. De kramp schoot in beide benen, maar ik kon gelukkig blijven doorlopen tot over de finish. Dat ziet er ook beter uit op de finishfoto… Na 1:35 over de halve marathon, kwam in een totaal tijd van 4:41 over de finish, 21e plek in de agegroup. Zeker tevreden met dit resultaat en ook zeker genoten van de wedstrijd.
Marcel ten Hove
Persoonlijk verslag van Marcel
Zondag 1 augustus 2021, sinds aantal jaren weer een halve triathlon volbracht. Ik schrijf triathlon, maar het vanwege te sterke stroming in de Maas was het een run-bike-run format geworden. De Ironman 70.3 werd omgedoopt naar een 5,3km loop – 90km fiets – 21,1km race…Afgelopen jaar was niet een jaar waar er veel trainingsuurtjes gemaakt konden worden, ook was ik redelijk verbaasd dat deze wedstrijd alsnog plaats ging vinden. Maar vol goede moed zijn we richting Maastricht afgereisd, om er een mooie wedstrijd van te maken.Vooraf had ik mij wel bepaalde doelen gesteld qua tempo’s. De eerste 5km run behoudend lopen en op de fiets toch proberen het tempo strak te houden. Helaas lukte dit niet de volle 90km en werd het na de 60km toch echt zwaar voor de benen. Toch te weinig fietskm in de benen? Met een gemiddelde die zakte, toch nog 36 aan het uur, waar ik op zich best tevreden mee ben, over dit heuvelparcour, met veel bochtenwerk. Ook een korte stop om een verloren bidon op te rapen, hoort er dan een beetje bij…Dan de afsluitende halve marathon. In de 2de wissel een grove fout gemaakt door niet droge sokken aan te trekken, maar met doorweekte sokken (inmiddels had het geregend in Maastricht) de loopschoenen aan te trekken. Brandende voeten na een aantal km waren het gevolg en het tempo ging er een beetje uit. Laatste 5km na een aantal korte wandelingen bij de drankposten weer het hardlopen kunnen oppakken. Dat ik toch nog een 1.32 op de halve liep, doet me wel goed. Totaaltijd 4uur30min, plek ergens in het linker rijtje…
Annedien Enter
Persoonlijk verslag van Annedien
Niet opgenomen in jaartraining maar omdat ik altijd al in Maastricht heb willen meedoen, had ik me toch op de valreep ingeschreven. De echte race voor dit jaar is IM 70.3 in Zell am See op 29 augustus en qua timing viel het perfect samen om een maand voor die tijd Maastricht als “ training” te doen. Helaas kon ik het zwemmen niet testen omdat het een run bike run werd. Ik heb meer zwemmeters gemaakt dan ooit in een voorbereiding en voor mijn gevoel sta ik er op dat vlak goed voor. Het is jammer dat ik niet kon testen hoe het in de halve Ironman dan uit de bus komt. Aan de andere kant ook leuk om een keer een run bike run over deze afstand te doen, dat was ook nieuw voor me. Op advies van een ervaren triatleet hield ik het looptempo van de eerste run gelijk aan mijn geplande tempo van de halve marathon, wat voor mij 6:30 per kilometer was. Mentaal heel moeilijk vol te houden omdat voor je gevoel iedereen je komt inhalen en je nog barst van de energie en makkelijk harder kan. Maar rem er op, rem er op, het is nog amper begonnen met die 5,3 km aan het begin. Het fietsparcours was me volkomen onbekend, ik had geen hoogteprofiel bekeken en niet verkend dus ik had geen idee wat me te wachten stond. Uiteindelijk vielen de klimmetjes gelukkig mee, ik ben absoluut geen klimmer, en de afdalingen waren isnel, bochtig en spectaculair. Ik heb wel een paar fietsers in de berm zien liggen die de bocht uitgevlogen waren. In de regen wat rustiger aan gedaan want de wegen waren wel glad. Helaas was tijdens het fietsen de verzorging vanuit de organisatie nogal chaotisch en heb ik niets aangenomen omdat het te link was met al die bidons op de weg. Achteraf zou dat niets uitgemaakt hebben omdat ik zelf veel te weinig gedronken en gegeten heb op de fiets en dat is meteen een goede les voor Zell am See.Met het lopen was het afwachten hoe mijn benen zouden voelen na de klimmetjes en dat viel erg mee. Ook nu weer was het met de rem er op lopen, wetende dat het pas tegen kilometer 15 à 16 er op aan zou komen. Ik kon mijn tempo aardig op de 6:15 houden, langzamer voelde niet goed. Anderen die al eerder moeite hadden met lopen, konden mooi bij me aanklampen vanwege mijn rustige tempo en zo heb ik een fiks aantal kilometers een paar anderen op sleeptouw genomen. Vanaf kilometers zestien begon ik zoals voorspeld het zelf ook wat moeilijker te krijgen. Ik heb daarop het tempo wat laten zakken en me meer op mezelf geconcentreerd. De enorme regenbui die we op ons kop kregen was voor mij heel welkom. De regen stoorde me allerminst en ik kon zelfs mijn gezicht lekker schoonwassen van het zout en zweet. Het was niet koud. Het was een pittige inspanning en een goeie generale repetitie voor Zell am See.
Joost Somsen 2e op IM 5150
Op zaterdag 31 juli waren de atleten op de 5150 afstand al aan de beurt. Een 5150 is een triathlon over de Olympische afstand (1500-40-10, samen 51.50 km.). Net als zondag werd deze wedstrijd omgezet naar een Run-Bike-Run, waarbij het zwemonderdeel werd vervangen door een run over 2,5 km. Joost maakte vanaf het begin de wedstrijd hard door samen met Ian Pennenkamp loeihard richting fietsonderdeel te lopen. Pennenkamp begon na 6.47 minuten lopen nog als eerst aan het fietsonderdeel, maar Joost wist dat onderdeel toch naar zijn hand te zetten. Met een voorsprong van zo’n 50 seconden begon Joost na nog geen uur fietsen aan de afsluitende run. Daar was echter weer geen kruid gewassen tegen het geweld van Pennenkamp. Joost moest daarom genoegen nemen met een uitstekende 2e plek in 1:43.54 minuten, 25 seconden achter Pennenkamp.
